|
ESTANCHER, verbe |
[T-L : estanchier ; GD : estanchier ; GDC : estanchier ; AND : estancher ; DÉCT : estanchier ; FEW XII, 231a : *stanticare ; TLF : VIII, 217a : étancher1/étancher2] |
I. - | [Se rattache à *stanticare] |
A. - | "Épuiser, lasser (un cheval)" |
B. - | "Arrêter, faire cesser qqc., mettre fin à qqc." |
C. - | "Faire cesser, apaiser (la soif, la faim) ; rassasier" |
| 1. | "Apaiser, étancher (la soif)" |
| 2. | "Apaiser (la faim)" |
| 3. | Au fig. "Rassasier" |
D. - | "Arrêter l'écoulement (d'un liquide) ; assécher" |
| 1. | "Arrêter l'écoulement (d'un liquide)" |
| 2. | "Assécher" |
II. - | [Se rattache à stare] "Étançonner" |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Robert Martin / Pierre Cromer |
|
|