|
ROMPTURE, subst. fém. |
[T-L : rompture ; GD : rompture ; FEW X, 567a : rumpere] |
A. - | "Fracture, brisure, rupture" |
B. - | P. méton. "Morceau, débris" |
C. - | Au fig. |
| 1. | "Non-respect de qqc., rupture" |
| 2. | "Interruption, fin" |
| 3. | [À propos d'une armée] "Démantèlement" |
V. aussi rompure, rupture |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|