|
LANGAGER, verbe |
[T-L : langagier ; GD : langagier2 ; FEW V, 361b : lingua] |
I. - | Empl. intrans. "Discourir" |
II. - | Inf. subst. "Discours, belles paroles" |
III. - | Part. passé en empl. adj. [Sens passif] Mal langagé. "Peu doué pour la parole" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|