|
FRANGER, verbe |
[T-L : frengier ; GD : frangié ; GDC : frengier ; FEW III, 543b : fimbria ; TLF : VIII, 1222a : franger] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Garnir, orner de franges" |
B. - | P. anal. Franger de safran. "Couvrir de bandes de safran" |
II. - | Part. passé en empl. adj. V. frangé "Pourvu d'une frange" |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|