|
ESGRENER, verbe |
[T-L : esgrener ; GD : esgrener ; DEAF, G1174 grain ; FEW IV, 231b, 236a : granum ; TLF : VII, 797b : égrener] |
I. - | Empl. pronom. |
A. - | [D'une céréale] "Se vider de ses grains" |
B. - | [D'un objet] "Se désagréger, tomber en menus morceaux, se réduire en miettes, s'égrener" |
II. - | Empl. trans. |
A. - | "Enlever les grains de" |
B. - | "Ébrécher" |
III. - | Part. passé en empl. adj. "Ébréché" |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|