|
ESBRANCHER, verbe |
[T-L : esbranchier ; GD : esbranchier ; GDC : esbranchier ; AND : esbrancher ; FEW I, 497b : branca ; TLF : VII, 602a : ébrancher] |
A. - | "Dépouiller (un arbre) de tout ou partie de ses branches, élaguer" |
B. - | P. ext. "Enlever les excroissances de" |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|