|
ENGRANGER, verbe |
[T-L : engrangier ; GD : engrangier1 ; GDC : engrangier ; DEAF, G1216 engrangier ; FEW IV, 226a : *granica ; TLF : VII, 1124a : engranger] |
Empl. trans. |
A. - | "Mettre en grange" |
B. - | P. anal. "Recueillir qqn (à son propre bénéfice, ici p. iron.)" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|