|
DESTOURNER, verbe |
[T-L : destorner ; GD : destorner ; GDC : destorner ; AND : desturner ; DÉCT : destorner ; FEW XIII-2, 67b-68a : tornare ; TLF : VII, 64a : détourner] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Au propre "Détourner, éloigner" |
| 1. | Destourner qqn. |
| 2. | Destourner qqc. |
| 3. | Destourner (un animal). "L'obliger à changer de direction" |
| 4. | Part. passé en empl. adj. "À l'écart" |
B. - | Au fig. "Dissuader, décourager, empêcher ; écarter, éloigner ; déformer" |
| 1. | Destourner qqn. |
| 2. | Destourner qqc. |
II. - | Empl. intrans. |
A. - | Au propre "Changer de direction" |
B. - | Au fig. |
| 1. | Empl. pronom. "Changer d'avis, s'éloigner" |
| 2. | "Dévier, s'égarer" |
DMF 2020 - Synthèse |
Hiltrud Gerner |
|
|