|
DEFRAUDER, verbe |
[T-L : defrauder ; GD : defrauder ; AND : defrauder ; FEW III, 30b : defraudare] |
A. - | Empl. trans. Defrauder qqn. "Commettre une fraude, une tromperie, au détriment de qqn (un créancier, le roi...)" |
B. - | P. ext. Defrauder qqn de qqc. "Priver, frustrer qqn de qqc." |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|