|
APOSTAT, subst. masc. et adj. |
[T-L : apostat ; GDC : apostat ; AND : apostate ; FEW XXV, 18a : apostata ; TLF : III, 245a : apostat] |
I. - | Subst. masc. |
A. - | "Celui qui a renié sa foi, ses voeux ; renégat" |
B. - | Au fig. "Celui qui a renié qqc. (ici l'amour)" |
II. - | [Subst. masc. et adj. ; d'un religieux qui a rompu ses voeux, d'un chrétien qui a abjuré sa foi] |
V. aussi apostaque |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|