|
PAISTRE, verbe |
[T-L : paistre ; GDC : paistre ; DÉCT : paistre ; FEW VII, 695a : pascere ; TLF : XII, 798a : paître] |
A. - | Au propre [À propos d'animaux] |
| 1. | Empl. trans. |
| 2. | Empl. intrans. [D'un animal] "Brouter, manger de l'herbe (au pâturage)" |
| 3. | P. ext. |
B. - | P. ext. [À propos de personnes] "Nourrir" |
| 1. | Empl. trans. Paistre qqn. "Nourrir qqn" |
| 2. | Empl. intrans. ou pronom. "Se nourrir" |
C. - | Au fig. |
| 1. | Loc. fig. Faire/mener/envoyer qqn paistre (comme on le ferait d'un animal) |
| 2. | Paistre qqn |
| 3. | Paistre qqc. "Nourrir qqc." |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Robert Martin |
|
|