|
DESCONSEILLER, verbe |
[T-L : desconseillier ; GD : desconseillier ; GDC : desconseillier ; AND : descunseillier ; DÉCT : desconseillier ; FEW II-2, 1070b : consiliare ; TLF : VI, 860b : déconseiller] |
I. - | "Conseiller de ne pas, amener qqn à renoncer à qqc., déconseiller" |
| - | Desconseiller qqc. (à qqn) ... ... |
| Rem. Percef. IV, R., c.1450 [c.1340], gloss. |
| - | Desconseiller à qqn (à/de) + inf. ... ... ... |
| - | Desconseiller à qqn que ... ... |
| - | Desconseiller qqn. "Inciter qqn à ne pas accomplir telle action" ... |
| . | Estre desconseillé de (faire) qqc. ... |
| - | Empl. abs. ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. |
A. - | "Privé de conseil, incertain, désemparé, découragé" ... ... ... ... ... ... |
| Rem. Percef. I, R., c.1450 [c.1340], gloss. ; Percef. III, R., t.1, c.1450 [c.1340], gloss. ; Percef. IV, R., c.1450 [c.1340], gloss. |
B. - | Desconseillé de qqc. "Privé de qqc." ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|