|
AFFINER--- AFFINER1 -->, verbe |
[T-L : afiner ; GD : afiner ; AND : affiner1 ; FEW III, 558b, 559a : finire] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Purifier une matière (en partic. un métal) afin de la débarrasser des éléments étrangers" ... ... ... ... ... ... ... |
| - | Empl. pronom. à sens passif ... ... |
| - | Inf. subst. "Fait d'affiner un métal" ... |
B. - | Au fig. |
| 1. | "Purifier, rendre parfait, rendre meilleur" ... ... ... ... ... |
| - | Empl. factitif ... ... |
| - | Empl. pronom. ... |
| - | P. iron. ... |
| 2. | "Rendre plus vif" ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. |
A. - | "(Qui est) purifié, épuré ; pur, parfait, délicat" |
| 1. | [D'une chose concr.] ... ... ... ... |
| 2. | [D'une chose abstr.] ... ... ... ... ... |
B. - | "(Qui est) fin, rusé" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Monique Haas |
|
|