|
RENVOYER, verbe |
[T-L : revoiier ; GDC : renvoier ; FEW IV, 797b : inviare ; TLF : XIV, 841a : renvoyer] |
Empl. trans. |
A. - | "Remettre qqn dans la bonne voie" |
B. - | [Correspond à renvoi A] |
| 1. | DR. "Adresser qqn à une autre juridiction, à un juge plus compétent, plus approprié" |
| 2. | P. ext. |
| 3. | Au fig. Renvoyer à. "Recourir à (à qqn pour obtenir qqc.)" |
C. - | [Correspond à renvoi B] |
| 1. | Renvoyer qqn |
| 2. | Renvoyer qqc. |
D. - | [D'un rayonnement] Estre renvoyé. "Être réfléchi" |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|