|
PARCROISTRE, verbe |
[T-L : parcroistre ; GD : parcroistre ; FEW II-2, 1326b : crescere] |
I. - | Empl. intrans. |
A. - | Au propre "Arriver à complète croissance, avoir fini de grandir" |
B. - | Au fig. |
II. - | Empl. trans. "Accroître qqc. à l'extrême" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|