|
PAYER, verbe |
[T-L : paiier ; GD : paier ; GDC : paier ; DÉCT : paiier ; FEW VII, 454a : pacare ; TLF : XII, 1225a : payer] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Au propre "Verser à qqn la somme qui lui est due pour qqc." |
| 1. | Payer qqn |
| 2. | Payer qqc. |
| 3. | Empl. abs. |
| 4. | Payer (qqn) comptant |
B. - | P. ext. "Attribuer qqc. à qqn (par dotation, en guise de reconnaissance)" |
C. - | Au fig. "S'acquitter de qqc. auprès de qqn" |
| 1. | Payer qqn. "Récompenser qqn" |
| 2. | Payer qqc. |
II. - | Empl. pronom. Se payer. "Prendre son dû" |
III. - | Part. prés. en empl. adj. |
A. - | Argent payant. "Argent comptant" |
B. - | Au fig. "Apaisant, conciliant" |
IV. - | Inf. subst. Le payer |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|