|
MATIR, verbe |
[T-L : matir ; GD : matir ; FEW VI-1, 520a : mattus ; TLF : XI, 509a : matir] |
I. - | Empl. intrans. ou pronom. |
A. - | "Se faner, se flétrir" |
B. - | Au fig. [D'une chose abstr.] "Se relâcher, faiblir" |
II. - | Empl. trans. |
A. - | "Mortifier, macérer" |
B. - | "Vaincre, abattre" |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Pierre Cromer |
|
|