|
FORCOMPTER, verbe |
[T-L : forconter ; GD : forconter ; FEW II-2, 994a : computare] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Forcompter qqn. "Tromper qqn en comptant" |
B. - | Forcompter qqc. |
| 1. | "Mal compter qqc., prendre qqc. mal en compte" |
| 2. | "Excepter, négliger qqc." |
II. - | Empl. intrans. ou pronom. "Faire mal son compte, se tromper ou frauder en comptant" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|