|
ESLINGUER, verbe |
[T-L : eslinguer ; GD : eslinguer ; FEW XVII, 148a : *slinga ; TLF : VII, 852a : élingue (élinguer)] |
Empl. trans. Région. (Normandie) |
A. - | MAR. "Amarrer" |
B. - | "Lancer avec une fronde" |
C. - | P. anal. "Parler avec volubilité (?)" |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|