|
ESCASSER, verbe |
[T-L : escasser ; GD : escasser1 ; AND : esquasser ; FEW II-2, 1434a : quassare] |
Empl. trans. |
A. - | "Casser, rompre qqc." |
B. - | DR. |
| 1. | Estre escassé de (d'un statut, d'un privilège...). "Être privé de" |
| 2. | [Idée d'effacement, d'acquittement (d'un dû) ; cf. T-L III, 821, l.31 et suiv.] Escasser (un bien) de. "Soumettre à une redevance (le bien d'un bourgeois mort sans héritier), vendu à un forain" |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Edmonde Papin |
|
|