|
DODINER, verbe |
[T-L : dodiner ; GDC : dodiner ; FEW III, 112b : dod- ; TLF : VII, 380a : dodiner] |
I. - | CUIS. "Préparer avec de la sauce dite dodine" |
II. - | "Dodeliner" |
A. - | Dodiner la teste. "Dodeliner la tête" |
B. - | Dodiner qqn. "Bercer, choyer, câliner qqn" |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|