|
DESJUCHER, verbe |
[T-L : desjochier ; GD : desjuchier ; GDC : desjochier ; FEW XVI, 289a : juk ; TLF : VI, 1010a-b : déjucher] |
I. - | Empl. intrans. "Descendre (de qq. part)" |
II. - | Empl. trans. "Précipiter de haut en bas, jeter en bas qqn/qqc." |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|