|
DESHEBERGER, verbe |
[T-L : desherbergier ; GD : desherbergier ; DEAF, H384 desherbergier ; AND : desherbergé ; FEW XVI, 160a : *haribergôn] |
A. - | "Déloger" |
| 1. | Desheberger de. "Déloger de" |
| 2. | [D'un lieu, d'une cité, d'un pays...] Se desheberger. "Perdre ses habitants" |
| 3. | Part. passé en empl. adj. ou subst. "Celui qui est délogé" |
B. - | DR. "Priver des droits liés au bail emphytéotique dit abergement" |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|