|
CROTTER, verbe |
[T-L : croter ; GDC : crotter ; FEW XVI, 407b : *krotta ; TLF : VI, 544a : crotter] |
I. - | Part. passé en empl. adj. [D'une pers. ou d'une chose] "Couvert de boue, crotté" |
II. - | Empl. pronom. "Se couvrir de boue, se salir" |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|