|
COMMOUVOIR, verbe |
[T-L : comovoir ; GD : commovoir ; AND : commoveir ; FEW II-2, 959a : commovere] |
A. - | Commouvoir qqc. |
| 1. | Au propre "Mettre en mouvement, ébranler" |
| 2. | P. anal. "Provoquer qqc." |
B. - | Au fig. Commouvoir qqn |
| 1. | "Soulever (le peuple), le pousser au soulèvement" |
| 2. | "Ébranler, émouvoir fortement" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin / Pierre Cromer |
|
|