|
BECQUEE, subst. fém. |
[T-L : bechiee ; GD : becquee ; GDC : bechiee ; FEW I, 306b : beccus ; TLF : IV, 345a : becquée] |
A. - | "Nourriture qu'un oiseau prend dans son bec, en partic. pour la porter à ses petits" |
B. - | "Coup de bec" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|