|
ATRUANDIR, verbe |
[T-L : atruandir ; GD : atruandir ; FEW XIII-2, 331b : *trugant] |
I. - | Empl. trans. Atruander qqn à qqn. "Associer qqn à qqn dans la débauche, la paresse" |
II. - | Empl. pronom. "S'abâtardir" |
III. - | Part. passé en empl. adj. "Tombé à l'état de truand, adonné à la mendicité" |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|