|
APARAGER, verbe |
[T-L : aparagier ; GD : aparagier ; FEW VII, 597a : par] |
I. - | Empl. trans. Apparager qqn/qqc. à/avec qqn/qqc. "Comparer, mettre sur le même plan" |
II. - | Empl. pronom. |
A. - | [D'une pers.] S'apparager à qqn. "Être comparable à qqn" |
B. - | [D'une chose abstr.] S'apparager à qqc. "Être comparable à qqc." |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|