|
AIGRIR, verbe |
[T-L : aigrir ; GDC : aigrir ; AND : egri ; FEW XXIV, 97b : acer1 ; TLF : II, 286a : aigrir] |
A. - | Au propre empl. pronom. [Du vin] "Devenir amer, acide" |
B. - | Au fig. |
| 1. | Empl. trans. "Envenimer (une situation)" |
| 2. | Empl. pronom. "Devenir plus violent" |
| 3. | Empl. intrans. Aigrir contre qqn. "S'irriter contre qqn" |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|