|
ADOSSER, verbe |
[T-L : adosser ; GD : adosser ; GDC : adosser ; AND : adosser ; DÉCT : adosser ; FEW III, 145a : dorsum ; TLF : I, 728b : adosser] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Adosser qqc. |
| 1. | [Le compl. d'obj. désigne une chose concr.] |
| 2. | Au fig. [Le compl. désigne une chose abstr.] |
B. - | Adosser qqn. "Tourner le dos à qqn, abandonner" |
II. - | Empl. pronom. S'adosser de qqc. "Se servir de qqc. comme appui (de manière à éviter une attaque)" |
III. - | Part. passé en empl. adj. |
A. - | [D'une pers.] Adossé de qqc. "Appuyé contre qqc." |
B. - | HÉRALD. [D'une chose] "Placé dos à dos (dans l'écu)" |
C. - | "Couvert sur le dos" |
| 1. | [D'une pers.] Adossé de qqc. "Revêtu de qqc." |
| 2. | P. anal. [D'une chose] "Tapissé de qqc." |
DMF 2020 - Synthèse |
Edmonde Papin |
|
|