|
ACRAVANTER, verbe |
[T-L : acraventer ; GD : acravanter ; AND : agravanter ; FEW II-2, 1316 : *crepantare ; TLF : I, 446b : accravanter] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Écraser, anéantir en écrasant" |
| 1. | Acravanter qqn [ou un animal] |
| 2. | Acravanter qqc. |
B. - | "Renverser, abattre, faire tomber" |
| 1. | Acravanter qqn [ou un animal] |
| 2. | Acravanter qqc. "Abattre, démolir, raser" |
C. - | P. ext. "Défaire, anéantir" |
D. - | Au fig. |
| 1. | "Accabler" |
| 2. | "Détruire, anéantir" |
II. - | Empl. pronom. "Se jeter à terre" |
III. - | Part. passé en empl. adj. "Écrasé, renversé (?)" |
DMF 2020 - Synthèse |
Jean-Loup Ringenbach |
|
|