|
ACCOMBLER, verbe |
[T-L : acombler ; GD : acombler ; AND : acumbler ; FEW II-2, 1527a : cumulare] |
A. - | "Combler, remplir en abondance" |
| 1. | Au propre |
| 2. | Au fig. Accombler qqc. de qqc. |
B. - | Accombler qqc. à qqn. "Accorder en abondance" |
C. - | "Rassembler, réunir" |
DMF 2020 - Synthèse |
Jean-Loup Ringenbach |
|
|