|
ACHEMINER, verbe |
[T-L : acheminer ; GDC : acheminer ; AND : acheminer ; DÉCT : acheminer ; FEW II-1, 146a : camminus ; TLF : I, 516b : acheminer] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Au propre |
| 1. | Acheminer qqn |
| 2. | Acheminer un cheval. "Mener, diriger" |
B. - | Au fig. |
| 1. | "Diriger" |
| 2. | "Mettre sur la bonne voie" |
II. - | Empl. pronom. "Se mettre en chemin" |
III. - | Estre acheminé. "Être en chemin" |
DMF 2020 - Synthèse |
Jean-Loup Ringenbach |
|
|