|
NATURER, verbe |
[T-L : naturer ; GD : naturer ; GDC : naturant/naturé ; FEW VII, 47a : natura ; TLF : XII, 18b : naturé] |
I. - | Empl. pronom. "Être conforme à la nature" |
II. - | Part. passé en empl. adj. |
A. - | "Façonné, créé" |
B. - | "De naissance" |
III. - | Part. prés. en empl. adj. "Qui façonne, qui crée" |
DMF 2020 - Synthèse |
Jean-Loup Ringenbach |
|
|