|
POURBONDIR, verbe |
[GD : pourbondir ; FEW I, 430a : *bombitire] |
A. - | "(Faire) caracoler" ... |
| Rem. Perceval (éd. 1530) ds GD VI, 353a-b. |
B. - | "Battre, malmener" (synon. prebondir) ... ... ... ... ... ... ... |
| Rem. Cf. aussi HUG. VI, 112. |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|