|
PARJUGER, verbe |
[GD : parjugier ; FEW V, 57b : judicare] |
Empl. trans. "Juger en dernier ressort" |
Rem. JEAN BOUTILLIER, Somme rural, 1393-1396 (éd. 1486), ds GD V, 771c. |
| - | ASTR. "Prononcer un jugement astrologique non ambigu (?)" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Hiltrud Gerner |
|
|