|
FRANC-GONTIER, subst. masc. |
[GD : francgautier ; FEW XV-2, 163a : frank] |
"Paysan qui mène une vie simple et saine, bon vivant (XVIe s., en partic. chez Rabelais, par allusion à la ballade de Villon)" ... |
REM. L. Sainéan, La langue de Rabelais, 2, 1923, 108. |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|