|
ESTICHER, verbe |
[T-L : estechier ; GD : estachier1 ; AND : estiker ; FEW XVII, 231b : *stikkan] |
Région. (Picardie, Flandres, Hainaut) |
I. - | Empl. trans. "Ficher, planter (un objet pointu)" |
II. - | Empl. intrans. "Frapper d'estoc" |
III. - | Empl. pronom. réciproque "S'attaquer avec des armes pointues" |
IV. - | Part. passé en empl. adj. au fig. [D'une personne] "Planté là, immobile" |
V. aussi estache, estecher |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|