|
BANNIR, verbe |
[T-L : banir ; GD : banir ; AND : banir ; FEW XV-1, 48b, 52a : *ban ; TLF : IV, 137b : bannir2] |
A. - | [Corresp. à ban A] Bannir qqc. |
| 1. | "Crier, clamer hautement qqc." ... |
| - | Faire bannir que. "Faire annoncer publiquement que" ... ... ... |
| 2. | "Mettre qqc. en vente par voie de ban ; mettre qqc. aux enchères" ... ... ... |
| 3. | "Soumettre qqc. à une interdiction proclamée par ban, prohiber qqc." ... |
B. - | [Corresp. à ban C] Ost bannie. "Armée convoquée par ban" ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Pierre Cromer |
|
|