|
ACOYER, verbe |
[T-L : aqueer ; GD : acoier ; FEW II-2, 1471b : quietus] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Calmer, apaiser" ... ... |
B. - | "Mettre à l'abri (?)" ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. "À l'état de repos, stagnant" |
| Rem. Ex. d'EVR. CONTY de 1380 (ms. XVes.) ds GD I, 60b (Pource que putrefaction se engendre voulentiers en tels lieus ou il a matiere de malvaise qualité arrestee et aqoyee sans eventacion). |
DMF 2020 - Synthèse |
Béatrice Stumpf |
|
|