|
SURACHETER, verbe |
[T-L : sorachater ; GD : sourachater ; FEW XXIV, 68a : *accaptare] |
Empl. trans. "Acheter au-delà du prix, payer trop cher" : Vous estes, dis je, si gente Que së on en faisoit vente, Nuls homs vivans surachecter Ne vous pourroit ne trop amer ([GUILL. DIGULL., Livre pèler. vie hum. E.M., 1355, 568]). Pour che, chil qui mestier en avoient pour leur chevals u autres biestes nourir, convenoit qu'il le souraccataissent ([Arch. Nord, 1397, B 11507, f° 32, IGLF]). |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Pierre Cromer |
|
|