|
SOLAINEMENT, adv. |
[*FEW XII, 79b : solus] |
"De façon à être seul, dans la solitude, dans un endroit isolé" : Dedeinz la bible ensi je lis, Q'om solt la lepre gent jadis De la Cité forainement Faire habiter es lieus sultis : Mais pleust a Dieu et seint Denys, Que l'en feist ore tielement ["pareillement"] De l'enviouse male gent ; Siqu'ils fuissent souleinement Enhabité loing du païs. ([GOWER, Miroir homme M., c.1376-1379, 47]). |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Pierre Cromer |
|
|