|
SAINTIFICATION, subst. fém. |
[T-L : saintificacïon ; GDC : sanctification ; FEW XI, 147b : sanctificare] |
"Sanctification" : Il ot jadis un roy en France, Homs vaillans et de grant puissance, Et fu messires sains Loys, Qui ne fu prenans ne loys, Mais vesqui adès justement Et en son secret saintement, Dont par justification Avec saintification Fu il si bien justifiés Qu'en gloire en est saintefiez. ([MACH., D. Aler., a.1349, 311]). JÉSUS. Si di jë et maintieng pour voir Quë a ce fist pourvoiance Li roys, quant par sa puissance De tout tel pechié me purga Quant du tout me saintefia La quel saintefication Fu droite preparation D'estre recëu saintement ([GUILL. DIGULL., Pèler. J.-C. S., 1358, 81]). ...de la grace de saintificacion. ([JEAN GOLEIN, Rational B.D., c.1370-1372, 581]). |
V. aussi sanctification |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|