|
QUITTANCER, verbe |
[T-L : quitancier ; GD : quitancier ; FEW II-2, 1471b : quietus ; TLF : XIV, 178a : quittance (quittancer)] |
"Donner quittance (de qqc. à un débiteur)" |
REM. Doc. 1396 (Nevers, quittancé le 29 octobre) ds GD VI, 521a-b. |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|