|
PROVOYER, verbe |
[GD : porveer ; *FEW IX, 484a : providere] |
"Pourvoir" : Pour trois cens charioz, charretes, Chargez seront diligemment ; Et voz besoignes toutes nectes Avant deux jours seront parfaictes, Et gens de fait pour convoyer. Ce pendant, bonne chiere faictes, De vostre cas vois provoyer. ([Myst. siège Orléans H., c.1480-1500, 319]). |
REM. V. porvoyer. |
V. aussi pourvoir |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|