|
HINART, adj. |
[GD : hinard ; *FEW XVI, 139a : *handjan (?) ; *FEW XXII-1, 56a : ] |
"Qui est de travers, grimaçant" : Vois tu cest oeul esbourbelé, Ce rechingnet, ce reboulé, Ce lait musel, ce narinart, Ce crochu bochu, ce hinart Et celle tigneuse caboce ? ([MOLINET, Myst. st Quentin C., c.1482, 232]). [Ou subst. "cette grimace" ?] |
REM. Sur haigne2 ? |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|