C.N.R.S.
 
http://www.atilf.fr/dmf/definition/enganter 
StructureSans exempleCompletFormesExemples
FamilleTextesSourcesImpressionAide à la lecture
     ENGANTER     
FEW XVII 507a *want
ENGANTER, verbe
[T-L : enganter ; DEAF, G129 gant ; FEW XVII, 507a : *want]

I. -

Empl. trans. "Mettre des gants ou des gantelets aux mains"

 

-

Enganter les mains : Et puis les gantelés penras Dont tu tes mains enganteras ; Quar se dedens ne les muçoies, Pas bien armés tu ne seroies. (GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. St., c.1330-1331, 4080).

II. -

Empl. intrans. "Mettre des gants ou des gantelets aux mains" : C'est la main qui gans demander N'ose au gantier pour enganter (GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. St., c.1330-1331, 9484).

III. -

Part. passé [Des mains] "Ganté" : Les mains qui doivent estre armees Des gantelés et engantees Sont touchiers et atouchemens, Palpatïons et tastemens (GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. St., c.1330-1331, 4182). Aprez me feri elle es mains, Pourquoi mestier mes gaaignepains M'eussent eü, së engantez Les eusse eü et enfourmez (GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. St., c.1330-1331, 10271).

 

-

P. méton. [L'obj. désigne la pers.] "Ganté" : Quar le fait pas ne soufiroit, Se le vouloir avec n'estoit. D'un gantelet bien enganté Ne seroit nul ne bien armé (GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. St., c.1330-1331, 4207).

 

.

"Qui a mis des gants (de fer)" : MALE FIN. (...) Je suy gourdë et engentee, Et enfraignie et redoubtee (Bien avisé Mal avisé B., c.1487-1490 [1396], 212).
 

DMF 2020 - MAJ 2020 Béatrice Stumpf

Fermer la fenêtre