C.N.R.S.
 
http://www.atilf.fr/dmf/definition/embatailler 
StructureSans exempleCompletFormesExemples
FamilleTextesSourcesImpressionAide à la lecture
     EMBATAILLER     
FEW I battualia
EMBATAILLER, verbe
[T-L (renvoi) : embataillier ; GD : embataillier ; FEW I, 290a : battualia]

I. -

Empl. intrans. "Combattre, batailler, s'acharner à la bataille" : Lors veissiez Sarrazins enbatailler de grant maniere et touteffois ilz furent souprins tant qu'il y en oult plus de .VIIm. mors (Ponthus Sidoine C., c.1400, 35).

II. -

Part. passé en empl. adj. Embataillé. "Préparé pour la bataille" : Les Englois avoient fait deux ailles de leurs archiers sur les costez de leur bataille, et estoient embatailliez en un grant champ de vignes (Chron. norm. 14e M., c.1369-1372, 114). La feurent logiez sur les champs Et embataillez pur combatre, De cella ne poet homme debatre. (HÉRAUT CHANDOS, Vie Prince Noir T., c.1385, 90). Le fort avoit envitaillé Et moult très bien embataillé (SAINT-ANDRÉ, Livre Jean de Bret. C., c.1400, 533).
 

DMF 2020 - Synthèse Robert Martin

Fermer la fenêtre