|
DESFAITURER, verbe |
[T-L : desfaiturer ; GD : desfaiturer ; FEW III, 349a : facere] |
Empl. pronom. "Se défigurer, se déformer" |
REM. GUILL. DIGULL., Pèler. âme S., c.1355-1358, 49 (defaiture, l. defaituré) ; (deffacturé, impr. XVIe s.) ds GD II, 583a-b. |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|