|
CONTREGUETTER, verbe |
[T-L : contregaitier ; GD : contregaitier ; DEAF, G66 contregaitier ; AND : contregaiter ; FEW XVII, 455a : *wahta] |
Empl. pronom. "Se mettre en garde, être en garde" : ...affin que celle moquerie ne adviengne, il convient soy plus contreguester ([PREMIERFAIT, Vraye amistié D., 1416, 453]). |
Rem. Ex. d'a. fr. et doc. 1400 ds GD II, 274c. Cf. aussi TLF VI, 89b : contre-guet. |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|